იპოვე მეგობარი?

ნიკო ჩუბინაშვილი ქართულ–რუსულ ლექსიკონში წერს:

არახჩინი – იარაღჩინი, თალფაქი, скуфейка, колпак

არა, ბატონო ნიკო! თურქული ელფერის სიტყვა "იარაღჩინი” აქ არაფერ შუაში, ეს თავად არაბულ–სპარსული კომპოზიტი "არაყ–ჩინ”–ი ყოფილა!

ძალიან საინტერესო სიტყვაა: არაბულ "არაყ”–ს, რაც ნიშნავს "ოფლს” დამატებული აქვს სპარსული ზმნის "ჩიდან”–ის (კრეფა, შეკრება) აწმყო დროის ფორმა "ჩინ”.

გაიხსენეთ სახელი "გულ–ჩინ”–ა, რაც "ყვავილების მკრეფელს” ნიშნავს.

ასე რომ "არაყ–ჩინ” არის ქუდი, რომელიც ოფლს კრებს (ისრუტავს)….

ვახუსტი კოტეტიშვილის ლექსი "რუბია” გამახსენდა:

(ეძღვნება 15 წლის სამარყანდელ გოგონას რუბიას, მკერდმოვერცხლილსა და ორმოცნაწნავიანს, რომელმაც მთხოვა:
თბილისში წამიყვანე, იქ, შენს ჩაიხანაში, ფიალებს დაგირეცხავო).

ჯერ პატარა გოგონაა რუბია,
წარბი წარბზე სურმით გადაუბია,
თავზე ჭრელი არახჩინი უხდება,
ბაგეები მარჯნად გადაუპია.