იპოვე მეგობარი?

ადრე დამწყებ ბლოგერებს ვარიგებდი ხოლმე, როცა არ გეწერინებათ, ზუსტად მაგაზე დაწერეთ, თუ რატომ არ გეწერინებათ და პოსტი გამოვა მეთქი. ხშირად მეც გამომიყენებია მსგავსი "ხერხი” (თუ ეწოდება ამას ასე) და ხანდახან ამართლებს, მაგრამ ჩემს დარიგებაში პუნტქი "რა დავწეროთ მაშინ, როცა ისიც კი არ გეწერინება, რომ არ  გეწერინება”- არ ყოფილა! :))

რამდენიმე მიზეზი, თუ რატომ გავიდა 3 კვირა უპოსტოდ:

1. როდესაც სტაჟიანი ბლოგერი ხარ, რაღაცნაირად ნელ-ნელა გეწურება ის default თემები, რომლებზეც ყველა წერს.

2. პირველი პუნქტის შემდეგ ჩნდება კითხვა, კი მაგრამ, აქტუალური თემები? o_O  პოლიტიკა, ტელეგადაცემები, ვიღაცა სცემეს, ვიღაცამ გცემა, ნათელაშვილი მიტინგს მართავს, მგზავრობა და შაქარი  ძვირდება, ნანუკა შოუში ტექსტ ვერ იმახსოვრებს და მაია ასათიანი ყველა გადაცემაში ლაპარაკის ნაცვლად ყველას ამღერებს… ასეთ თემებზე უკიდურესი გაბრაზების შემთხვევაში ვწერ. არ მიყვარს ჩარევა. შესაბამისად, ჩემი ასეთი გაბრაზება კიდევ იმ დონემდე, რომ პოსტი დავწერო, ძნელია. თან, მე სანამ დასაპოსტად შევალ, უკვე ბევრს აქვს დაპოსტილი. + ფეისბუქზე გაცილებით ადვილია რამდენიმე სიტყვაში ჩაატიო ბრაზი- ეს უფრო ადვილი და სწრაფია.

3. როცა ბლოგერობა შენი სამსახურია…თანაც ისეთი, მზე და მთვარე რომ ამოგდის :D

nichieri.ge-ს დიდ დროს ვუთმობ. შეიძლება "არაფერი ისეთი” იყოს კონკრეტულ მომენტში გასაკეთებელი, მაგრამ გონებრივად იქით ვარ გადართული. ცუდი ის არის, რომ როცა ვიცი, ხვალ მაგალითად, ორშაბათია და ნიჭიერის დღეა, იმაზე ვფიქრობ ხვალ რა უნდა გავაკეთო და არა იმაზე, რომ მე 3 კვირაა  საკუთარ ბლოგზე არაფერი დამიწერია :)))

4. ეს ფენომენიც დიდი ხანია დამეწყო- რომ ვიგებ რომ "ვინმე ისეთი” კითხულობს, ვკომპლექსდები, ძირითადად ოჯახის წევრებთან დაკავშირებით.  გუშინ დაწერა   ამაზე ანინამ და ზოგადად, იმაზე თუ როგორ გვემართება "გადაწვა” ბლოგერებს. recommended- როგორ კვდებიან ბლოგები

ეს შედარებით ზოგადსაკაცობრიო მიზეზები, ახლა პირადი მიზეზებით რომ არ ვიმართლო თავი, ისე არ გამოვა:

ნარკოზის არც ისე კარგი შედეგების შესახებ ვიცოდი, მაგრამ ვგრძნობ, რომ ბევრი რაღაც სხვანაირად არის. უენერგიოდ ვარ და რაც ენერგია მაქვს კი აღვნიშნე რასაც ვახმარ. თავისუფალ დროს კიდევ მირჩევნია აზროვნებით არ ავიტკიო თავი და youtube-ზე ვერთობი.
ამინდის ოდნავ ცვლილებაზეც კი თავბრუ მეხვევა, წნევა მიხტუნავს და პულსი 115-მდე ადის.   ხასიათიც  არ მაქვს კარგ მდგომარეობაში. ადვილად ვღიზიანდები. სამაგიეროდ, სარკეში ჩემს ცხვირს რომ ვხედავ კარგ ხასიათზე ვდგები :D ისე, ჯერ კიდევ იცვლება ძალიან. ხანდახან მეჩვენება, რომ ყოველ დღე სხვანაირია… გარეთ რომ გავდივარ მისივდება და კარგა ხანს იქნება ასე :( მაგრამ ძირშიც ტკბილია და კენწეროში  წარმომიდგენია როგორ გატკბილდების :D

ყველაფერთან ერთად, ისე გამოვიდა, რომ სახლში ჯდომას ძალიან მივეჩვიე და ვეღარ გავდივარ. მთელი ცერემონიალები მჭირდება იმისთვის, რომ "არააუცილებელ” ვითარებაში გავიდე. ნახევარფინალების იმედი მაქვს <3 ბლოგზეც გამოვსწორდები!

ნელ-ნელა ვცდილობ თავს ვუშველო და გავაღწიო. ჰოდა პოსტის ბოლოს,  ამ თემასთან დაკავშირებით, არ შემიძლია არ დავდო bruno mars-ის ახალი სიმღერა და კლიპი, დაიპყრო ჩემი გული  :D he made my day გუშინაც და დღესაც:

"Today I don’t feel like doing anything
I just wanna lay in my bed
Don’t feel like picking up my phone, so leave a message at the tone
‘Cause today I swear I’m not doing anything”

♫♫♫♫

http://www.youtube.com/watch?v=fLexgOxsZu0&