იპოვე მეგობარი?

საქართველოში რომ თქვა ფსიქოლოგთან დავდივარო ვინმე გიჟად ჩაგთვლის და უცნაურად შემოგხედავს. ჩვენს ქვეყანაში ხომ ყველა დალაგებულია და ყოველთვის ყველაფერი იცის? და ფსიქოლოგებთან მარტო გიჟები დადიან ეს მშობლებსაც ასე გონიათ ამიტომაც მათი ბავშვები ყველაზე "ჭკვიანები და კარგები” არიან. მათი შვილები არაფერს არ ყვებიან მშობლებთან, ზიან ჩაბნელებულ ოთახში კომპიუტერთან საათობით, ჰყავთ ონლაინ მეგობრები და სოციალური ქსელით ურთიეღტობა ურჩევნიათ რეალობას.

ფსიქოლოგებთან სიარული არც ისე ცუდია და პირიქით ჩემი აზრით ძალიანაც კარგია. ხანდახან არის მომენტი როდესაც არ გინდა რაღაც უთხრა დედას, დას ან ძმას, მეგობარს ან კიდევ ვინმე სხვას. ამ ყველაფერს შენთვის იტოვებ და გულში იმარხავ. ეს კი მხოლოდ შენ გაზიანებს. არ შეიძლება ვინმე ახლობელმა გირჩიოს ზუსტად ისე როგორც სწორია. შეიძლება უამრავი კარგი და დასაფასებელი აზრი მოგაწოდონ მაგრამ ეს მათი ცხოვრებაა და ის შეიძლება შენსას არ გავდეს. ყველა ქმედება სწორი იყოს მაგრამ ზოგი სხვისთვის ზოგი სხვისთვის. ფსიქოლოგმა კი ძალიან კარგად იცის შენთვის რომელი იქნება უფრო კარგი და სასარგებლო.

კიდევ ერთი პლუსი ის აქვს ამას რომ ის შენთვის უცხოა თანაც სრულიად გაწონასწორებული და დალაგებული. მასთან შეგიძლია ყველაფერი ისე თქვა რომ არანაირი დისკომფორტი არ იგრძნო და არ შეგრცხვეს. ის ყოველთვის მოგისმენს და თავს არასდროს მოაბეზრებ. მას არ ექნება შენთან დაკავშირებით სუბიექტური აზრი და გირჩევს ისე როგორც უკეთესად ჩათვლის. მოგცემს სწორ რჩევებს. მეგობარი ხშირად გამოლანძღავს იმას ვისთანაც პრობლემა გაქვს და გეტყვის დაიკიდე. მაგრამ ეს სულაც არ არის სწორი გზა ყოველთვის და ყველაფრის დაკიდება არ შეიძლება. მშობელი ისე დაგარიგებს როგორც თვითონ აწყობს. მაგალითად თუ სკოლას ეხება რამე შეიძლება გაგიბრაზდეს მაგალითად იმაზე თუ რომელიმე საგანში ცუდ ნიშანს იღებ ან მასწავლებელი არ გიყვარს. ჩათვლის რომ ყველაფერი მხოლოდ შენი ბრალია და გაგიბრაზდება.

ძველ სკოლაში ფსიქოლოგების ოთახი გვქონდა მაგრამ გაგვიუქმეს.  თანაც მაშინ პატარა ვიყავი და სრულებით არ მჭირდებოდა რამე საინტერესო რჩევა. ახლა კი ისინი აღარ არიან. მე პირადად ძალიან გამეხარდებოდა კიდევ რო იყვნენ სკოლებში მაინც ფსიქოლოგები. მშობლებმა არამგონია ფული იმაში იხადონ რომ ყოველ კვირას ბავშვი ფსიქოლოგთან მიიყვანონ ("თანაც რას იტყვის ხალხი?”  ) სკოლაში კი უკეთესი იქნებოდა და მოზარდები რჩევებს მაინც კითხავდნენ. ეხლა მთლად ნუ იფიქრებთ რომ დეპრესია მაქვს და რჩევები მინდა ან მსგავსი. მაგალითად ახლა მშვენიერ ხასიათზე ვარ და არც რამე დიდი პრობლემა მაწუხებს მაგრამ უბრალოდ ვთვლი რომ ძალიან კარგი იქნებოდა კიდევ რომ იყვნენ სკოლებში ფსიქოლოგები. და ვისაც რჩევა გჭირდებათ შეგიძლიათ მშობლებს სთხოვოთ რომ გატარონ ვინმე სპეციალისტთან ან დაგეხმარონ.

პ.ს ვინც ფსიქოლოგთან დადის ყველა გიჟი არ არის.