იპოვე მეგობარი?

ხო, ხო ვიცი რო ყველას თავი მოვაბეზრე ალბათ ჩემი წუწუნით i love mp და ა.შ. მარა რას ვიზავთ ალბათ კიდევ კარგა ხანი არ დაგანებებთ თავს. ისე კი რო იცოდეთ მე სულ არ მინდა თქვენი კომენტარები ამ საკითხთან დაკავშირებით. არ მჭირდება აი ასეთი "გამხნევება” : კაი რა ანი ან რას გავდა ან რა დებილი როჟა იყო?  ეგეთი კიდევ 5000 იქნება რა? ნუ რა ლაპარაკია ეხლა ეს?  შეიძლება კი არადა ვაღიარებ რო უშნო იყ და შეიძლება დებილიც მარა საყვარელი იყო ძაან. (მეტი არაა ჩემი მტერი). მარა ჩემთვის იყო. ხო კიდევ რა ვთქვა? ვინც ამ პოსტს წაიკითხავთ ყველამ კარგად იცით ვინც არის ეს ბიჭი სახელს და გვარს ალბათ მაგიტომ არ დავწერ რადგან არცაა საჭირო. ამ ადამიანის მე ვერც ფეისბუქი ვიშოვე და ვერც ვერსად მივაკვლიე მის კვალს. ერთადერთი ნომერი მაქვს მარა რა ჯანდაბად მინდა? ან რაში უნდა გამოვიყენო? (უცბად არ დავურეკო და ველაპარაკო). ისე კი მინდა იცოდეს რომ ძაან მენატრება. (ისე ვამბობ თითქოს არ იცოდეს მარა სუ არ კიდია?) . თბილისი ისეთი პატარა ქალაქია რამდენჯერმე ვნახე კიდეც და საერთო მეგობარიც მყავს რამდენიმე მარა ის თავის პონტშია და სხვები სუ კიდია. ალბათ რამდენ იდიოტობას არ ფიქრობს ხოლმე ჩემზე როცა მხედავს იმიტომ რომ ერთი ცანცარა და შემტენი გოგო ვგონივარ არადა არაფერი მსგავსი აშკარად. (ვინც მიცნობს იმან ხო მაინც იცის?) გამარჯობის თქმა მიტყდებოდა ბიჭისთვის ხოლმე და ვოტ ი ტაკ ცუდად გამოვიდა ასე. მე კი მინდა იცოდეთ რომ ძალიან მენატრება და მინდა მასთან ყოფნა. (თუნდაც ისე როგორც ადრე უბრალოდ რომ ვხედავდე ხოლმე) მაგრამ სისულელეა ყველაფერი სისულელეა. დასანანია რომ სიტყვა metal ამ ადამიანს მახსენებს. ასევე რამდენიმე ჩემი საყვარელი სიმღერა. ჩემი რამდენიმე საყვარელი ჯგუფი: metallica, iron maiden, loud spikers, ledd zeppelin , placebo , nightwish და ა.შ. ასევე სიტყვა გიტარა და გიტარისტიც მასთან ასოცირდება (ამ ბოლო დორს იშვიათად ვუკრავ გიტარაზე რაღაც. ) ასევე ლობიანიც მას მახსენებს ხოლმე. კომაროვი და ის სტაფილოსფერი კლასი ხომ საერთოდ? ასევე ის ტრუბაც ჩვენს სკოლასთან როა. სადაც იროკეზიან ადამიანს ვხედავ ის მგონია ხოლმე. თუ ვინმე ენაზე პირსინგს ახსენებს ცუდ ხასიათზე ვდგები. საერთოდ კი ადამიანები რომლებსაც ასეთი სახელი ქვიათ მაღიზიანებენ. ყოველთვის კი როდესაც კომაროვში მივდივარ მეტროში სულ ბოლოში მივდივარ. ნაუშნიკებში მუსიკას ვუსმენ და ერთ კუთხეში ვდგები სადაც მუდამ გვერდიგვერდ ვიდექით.  მზიურშიც ერთი საქანელა მაქვს არჩეული ამ მიზეზით და სულ იმაზე ვზივარ ხოლმე. ისე კი რო იცოდე ძალიან მენატრები (ამას ვერც ვერასდროს წაიკითხავ და თუ რაღაც სასწაული მოხდება არც დაგაინტერესებს.) ვიცი ხალხო რო მგონი გავაფრინე და შემოლაწუნება მჭირდება. მარა ამაზე თქვენი კომენატრი არ მინდა ისედაც ვხვდები ყველაფერს. ხოდა ერთი სიტყვით ასე ცუდია როდესაც გოგო ხარ და არ შეგიძლია წესივრად ბიჭს დაელაპარაკო. შეიძლება გიჟდები და ვენებს იჭრი მაგრამ როდესაც შეხვდები თვალს აარიდებ და არ შეიმჩნევ. (ეს კი სულ ასე იქნება სანამ ეს საქართველოა.)